Μοντάζ - Τι κόσμος είναι αυτός

Σάββατο 14 Αυγούστου 2010

Το Παιδί του Γαλαξία, ο Μικρός Πρίγκιπας και ο Εξιπερί

- Νομίζω πως το πρόβλημα δεν είναι μόνο στη Γαλλία. Όλη η Γη είναι ανάστατη με αυτό που λένε «παγκοσμιοποίηση». Ο μισός πλανήτης είναι βυθισμένος στη δυστυχία, αλλά ξυπνάει. Τεράστια είναι τα κύματα των προσφυγών και των μεταναστών από τις φτωχές προς τις πλούσιες χώρες. Στο μεταξύ, με την εξέλιξη της τεχνολογίας η ανεργία αυξάνεται όχι μόνο στις φτωχές, αλλά και στις πλούσιες χώρες. Όλες οι χώρες έχουν μπει σε έναν ανταγωνισμό αλληλοεξόντωσης, που θύμα έχει τον εργαζόμενο και τελικά τον άνθρωπο.
- Ζητούν από τους εργαζόμενους να δουλεύουν περισσότερο, να πληρώνονται λιγότερο και να καθυστερούν να βγουν στη σύνταξη. Η κατάσταση θα γίνει ακόμη πιο δραματική τα επόμενα χρόνια, όταν βιομηχανίες που απασχολούν σήμερα 1.000 εργαζόμενους θα δουλεύουν μόνο με 7 άτομα.
Οι εργάτες θα αντικατασταθούν από ρομπότ, τα πάντα θα αυτοματοποιηθούν και θα δουλεύουν με τηλεχειρισμό. Η οικονομία μιας χώρας θα συγκεντρωθεί σε λίγα χέρια πλουσίων, ενώ το εργατικό δυναμικό θα περιοριστεί σε μερικές δεκάδες χιλιάδες εξειδικευμένα άτομα. Οι υπόλοιποι θα είναι άχρηστοι.
Προβληματίστηκε ο Εξιπερί.
- Όσο κι αν φαίνεται απίθανο, όλα αυτά μπορεί να συμβούν, σχολίασε σοβαρά. Η Γη μπορεί να ζήσει έναν εφιάλτη ανεργίας. Πιστεύω όμως ότι κάποια λύση θα βρεθεί. Οι άνθρωποι θα έχουν ελεύθερο χρόνο να ζήσουν και να χαρούν, να ταξιδέψουν, να διασκεδάσουν, να μάθουν, να ερωτευτούν.
»Για όλα αυτά, βεβαίως, χρειάζονται χρήματα ή κάποια μέσα. Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, διότι χρειάζεται συνεννόηση και ένα κοινωνικό σύστημα, κάτι που μου είναι δύσκολο να το φανταστώ.
Μάλλον διασκέδαζε με τη συζήτηση το Παιδί του Γαλαξία, που ήρεμα πήρε τον λόγο:
- Μην ανησυχείτε, όλα αυτά τα περάσαμε κι εμείς. Φτάσαμε σε μία κατάσταση όπως την περιγράψατε. Φτάσαμε σε ένα τραγικό αδιέξοδο. Εκατομμύρια οι άνεργοι και όλος ο πλούτος σε λίγα χέρια. Με ελάχιστο προσωπικό δούλευαν οι βιομηχανίες, οι τράπεζες, τα πολυκαταστήματα, η γεωργία κ.τ.λ. Ξαφνικά η παραγωγή σταμάτησε, διότι κανείς δεν μπορούσε να αγοράσει τα προϊόντα. Προκλήθηκε μια οικονομική κρίση χωρίς προηγούμενο. Οι επιχειρηματίες παρέδωσαν τις επιχειρήσεις στους δήμους, οι τράπεζες έκλεισαν, οι συγκοινωνίες σταμάτησαν, όλα παρέλυσαν.
- Τότε έγινε πόλεμος ή επανάσταση, είπε ο Εξιπερί. Με τέτοιες καταστάσεις οι άνθρωποι αγριεύουν και αντιδρούν πρωτόγονα.
- Όχι, δεν έγινε τίποτε απ' όλα αυτά, τον βεβαίωσε το Παιδί του Γαλαξία. Η λύση βρέθηκε, και ήταν πολύ απλή. Συμφωνήθηκε να παρέχονται όλα τα προϊόντα και όλες οι υπηρεσίες δωρεάν. Καταργήθηκε εντελώς το χρήμα, ως άχρηστο μέσο.
»Όλα άρχισαν να λειτουργούν κανονικά με το αναγκαίο προσωπικό, αφού υπολογίστηκαν οι εργατοώρες για κάθε επιχείρηση και υπηρεσία και μοιράστηκαν στο σύνολο του πληθυσμού. Σήμερα καθένας μας υποχρεούται να δουλεύει για περίπου μία εβδομάδα τον χρόνο. Τον υπόλοιπο χρόνο είναι ελεύθερος να απολαμβάνει τα πάντα.
Με την απορία στα μάτια, ρώτησε ο Μικρός Πρίγκιπας:
- Όλα αυτά έγιναν αναίμακτα, χωρίς αντιδράσεις; Και πόσος χρόνος χρειάστηκε για να λειτουργήσει αυτό το σύστημα;
- Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος, απάντησε το Παιδί του Γαλαξία. Όλα έγιναν σχεδόν αυτόματα, διότι ήταν πλήρες το αδιέξοδο. Δεν υπήρχε άλλη λύση. Οι πάντες ήταν άνεργοι και δεν μπορούσαν να αγοράσουν, οι βιομηχανίες, οι επιχειρήσεις, όλες οι λειτουργίες ήταν άχρηστες και οι ιδιοκτήτες τους βρέθηκαν στην ίδια μοίρα με τους άλλους ανέργους. Με την τεχνολογία φτάσαμε σε υπερπαραγωγή αγαθών, τα οποία μπορούσαν όλοι να απολυόσουν δωρεάν. Αυτή ήταν η μία λύση. Η άλλη ήταν να καταστρέψουμε τα πάντα και να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή. Νομίζω πως το ίδιο θα γίνει και στη Γη.

7 Μαΐου 2002


*απόσπασμα από το βιβλίο "Αν τρελαθεί ο Αυτοκράτορας" του Βίκτωρα Νέτα