Μοντάζ - Τι κόσμος είναι αυτός

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Αυτό που δεν θα αλλάξει ποτέ

«Ξέρουμε ήδη πως ο κομουνισμός δεν είναι εφεύρεση του Μαρξ, αφού προϋπήρχε του μαρξισμού. Ξέρουμε, επίσης, πως η ουτοπία θα γίνει ιδεώδες, το ιδεώδες όνειρο, το όνειρο θεωρία, η θεωρία οδηγός δράσης, ο οδηγός δράσης κόμμα και το κόμμα σχολείο για επαναστάτες. Τελικά οι επαναστάτες, ξεκινώντας από τη μακρινή Ουτο­πία του Τόμας Μορ, θα δημιουργήσουν κράτος. Κι έτσι, η αφετηριακή ουτοπία θα πάρει τώρα μια πολύ συγκεκριμένη μορφή. Μέσα σ’ όλη αυτή τη μακρά διαδρομή, η θεωρία θα αράξει και θα προσαρμοστεί στην πραγματικότητα κάμποσες φορές. Όμως αυτό που δεν θα αλλάξει ποτέ είναι η επιθυμία για κοινωνική δικαιοσύνη.
Τούτη η επιθυμία περνάει σιγά σιγά από το προσωπικό επίπεδο στο συλλογικό για να προκύψουν έτσι κόμματα σοσιαλιστικά ή κομουνιστικά που εγγράφουν την απαίτηση για κοινωνική δικαιοσύνη στα εξώφυλλα των προγραμμάτων τους. Αυτό ακριβώς είναι που ξεχωρίζει ένα αριστερό από ένα δεξιό κόμμα; η απαίτηση για κοινωνική δικαιοσύνη.
Που από ιδανικό κινούμενο στην περιοχή του ευχολογίου γίνεται τώρα συγκεκριμένη κοινωνική και πολιτική δράση, που δυναμώνει συνεχώς και περισσότερο καθώς ο καπιταλισμός διά του ιμπεριαλισμού διεθνοποιεί ολοένα και πιο πολύ τη δράση του, βάζοντας από τότε τα θεμέλια αυτού που σήμερα ονομάζεται οικουμενοποίηση του κεφαλαίου. Οικουμενοποίηση είναι το σεμνό όνομα του ιμπεριαλισμού. Η λέξη ιμπεριαλι­σμός δεν εκφέρεται εύκολα από καπιταλιστικά χείλη διότι παραπέμπει στον αυτοκρατορισμό.»

Απόσπασμα από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη «Η μεγάλη περιπέτεια του μαρξισμού», 1999.