Μοντάζ - Τι κόσμος είναι αυτός

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Βιετκόνγκ

«Οι Βιετκόνγκ, το πολιτικοστρατιωτικά αριστούργημα του Χο Τσι Μινχ, ήταν κάτι το μοναδικό στην πιο απόλυτη κυριολεξία. Ποτέ στην ιστορία ένας ολόκληρος λαός, νέοι, γέροι, γυναίκες, παιδιά, δεν σχημάτισαν έναν στρατό που να είναι σε θέση να μάχεται ταυτόχρονα σε όλα τα μέτωπα, στις πόλεις σαν δολιοφθορείς, στα χωριά σαν «μη συνεργάσιμοι με τον εχθρό», στα μέτωπα σαν τακτικός στρατός, πίσω από τα μέτωπα σαν κομάντος. Όλοι πολεμούν με ελαφρά όπλα, με βαριά όπλα, με κανόνια, με σφεντόνες, με κασμάδες. Τόσο μαζικό, τόσο ολοκληρωτικό πόλεμο δεν θα βρείτε ο’ ολόκληρη την ιστορία των πολέμιον όσο κι αν ψάξετε. Τελικά, ο Χο παρέα με τον Γκιάπ θα πετύχσυν το ακατόρθωτο: ένας σχετικά μικρός λαός ηρώων θα νικήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, την πιο ισχυρή στρατιωτικά και οικονομικά δύναμη στον κόσμο.
Το 1965, δέκα χρόνια μετά την άφιξη των Αμερικανών στο Βιετνάμ ως «ειρηνοποιών» ο Πόλεμος του Βιετνάμ αμερικανοποιείται απροκάλυπτα. Τώρα οι αμερικανοί στρατιώτες αποβιβάζονται κανονικότατα και χωρίς προσχήματα στην πατρίδα του Χο, που την αντιμετωπίζουν σαν εχθρική χώρα.
Το 1974 το αμερικανικό Κογκρέσο ψηφίζει την κατάργηση της στρατιωτικής βοήθειας προς το Νότιο Βιετνάμ Έτσι ονόμασαν την αμερικανική εισβολή στο Βιετνάμ, στρατιωτική βοήθεια την ονόμασαν. Ντρέπονται οι γερουσιαστές να πουν πως αυτό που στην πραγματικότητα ψήφισαν ήταν η εγκατάλειψη της προσπάθειας να υποτάξουν το βιετναμέζικο λαό. Σοφοί οι Γάλλοι. 'Εφυγαν ομολογώντας την ήττα τους προτού γελοιοποιηθούν εντελώς όπως οι Αμερικανοί στο δικό τους, το πολύ πιο καταστροφικό Ντιεν Μπιεν Φου.
Από τα 2 εκατομμύρια Αμερικανών που πολέμησαν στο Βιετνάμ σκοτώθηκαν 58.000 και τραυματίστηκαν σοβαρά 313.000, σύμφωνα με τα επίσημα αμερικανικά στοιχεία. Οι Βιετναμέζοι που σκοτώθηκαν είναι ίσοι με τους Αμερικανούς που εισέβαλαν στη χώρα τους, 2 εκατομμύρια επί πληθυσμού 60 εκατομμυρίων. Οι Αμερικανοί έριξαν στο Βιετνάμ 6,3 εκατομμύρια τόνους βόμβες, τριπλάσιου συνολικού βάρους από τις βόμβες που έριξε η Γερμανία και η Ιαπωνία μαζί στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Πιο φονικός και πιο βάρβαρος πόλεμος δεν έγινε ποτέ στην ιστορία. Τον θέλησαν και τον διεξήγαν οι «πολιτισμένοι» Αμερικανοί Δηλαδή, ο καπιταλισμός, για να λέμε τα πράγματα με το σωστό κοινωνικοοικονομικό τους όνομα.
Στις 30 Απριλίου 1975 οι Βιετκόνγκ καταλαμβάνουν τη Σαϊγκόν, την πρωτεύουσα του Νοτίου Βιετνάμ. Οι τελευταίοι Αμερικανοί που έχουν απομείνει διαφεύγουν με ελικόπτερο από τ ψ ταράτσα της αμερικανικής πρεσβείας. Ο «θείος Χο» δεν θα είναι εκεί για να δει το «ναυαγοσωστικό» ελικόπτερο να απογειώνεται. Είχε πεθάνει 6 χρόνια νωρίτερα, το 1969. Αιώνια του η μνήμη. Ήταν ένας σοφός Ασιάτης, ένας μεγάλος ηγέτης, ένας σπουδαίος κομουνιστής, ένας άψογος επαναστάτης.»

Απόσπασμα από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη «Η μεγάλη περιπέτεια του μαρξισμού», 1999.