Μόνο ένα πράγμα έχει σημασία

Είσαι μεγάλος, ανθρωπάκο, όταν δεν είσαι κακός και μικρόψυχος. To μεγαλείο σου είναι η μοναδική ελπίδα που μας απόμεινε. Είσαι μεγάλος όταν αγαπάς ιη δουλειά σου, όταν απολαμβάνεις το σκάλισμα, το χτίσιμο,τη ζωγραφική, το όργωμα και χο θέρισμα, το γαλάζιο ουρανό, ια ελάφια και ιη δροσιά νου πρωινού, τη μου-σική και το χορό, την ανατροφή των παιδιών σου και την ομορφιά στο κορμί της ή του συζύγου σον όταν πας στο πλανητάριο να μελετήσεις τα αστέρια, στη βιβλιοθήκη να διαβάσεις τις σκέψεις που έκαναν άλλοι, άντρες και γυναίκες, για τη ζωή. Είσαι μεγάλος όταν το εγγόνι σου κάθεται στα πόδια σου και του μιλάς για ια χρόνια τα παλιά κι ατενίζεις το αβέβαιο μέλλον μέσα από την τρυφερή, παιδιάστικη περιέργειά του. Είσαι μεγάλη, μητέρα, όταν νανουρίζεις το μωρό σον όταν προσεύχεσαι με λαχτάρα, με δάκρυα στα μάτια, να 'χει ευτυχισμένο μέλλον κι όταν, ώρα την ώρα, χρόνο το χρόνο, χτίζεις τούτη την ευτυχία στο παιδί σου.
Είσαι μεγάλος, ανθρωπάκο, όταν τραγουδάς τα όμορφα, τρυφερά λαϊκά σου τραγούδια, ή όταν χορεύεις παλιούς χορούς στους ήχους του ακορντεόν γιατί τα λαϊκά τραγούδια κάνουν καλό στην ψυχή κι είναι τα ίδια σε όλον τον κόσμο. Κι είσαι μεγάλος όταν λες στο φίλο σου:
«Ευχαριστώ τη μοίρα μου που κατόρθωσα κι έζησα τη ζωή μου ελεύθερος από τη βρωμιά και την απληστία, που βλέπω τα παιδιά μου να προκόβουν που τα άκουσα να ψελλίζουν τα πρώτα τους λογάκια κι είδα να μαθαίνουν να χρησιμοποιούν τα χεράκια τους, να κάνουν τα πρώτα τους βήματα, να παίζουν, να κάνουν ερωτήσεις, να γελούν και να ερωτεύονται- που μπόρεσα να διατηρήσω, μ' όλη της την ελευθερία και την αγνότητά της, την ευαισθησία μου στην άνοιξη και το απαλό αεράκι, στο κελάρυσμα του ρυακιού που περνά κοντά από το σπίτι μου και στο κελάηδισμα των πουλιών στα δάση-που δε συμμετείχα στα κουτσομπολιά των μοχθηρών γειτόνων μου που έζησα τη χαρά στην αγκαλιά της ή του συζύγου μου και ένιωσα τη ζωή να κυλάει στο σώμα μου, που δεν έχασα το δρόμο μου στους δύσκολους καιρούς και που η ζωή μου είχε νόημα και συνέχεια. Γιατί πάντα άκουγα την τρυφερή φωνή μέσα μου που έλεγε, "Μόνο ένα πράγμα έχει σημασία: ζήσε μια γεμάτη, ευτυχισμένη ζωή. Κάνε αυτό που σου λέει η καρδιά σου, ακόμα κι αν σε βγάλει σε μονοπάτια που οι αδύναμες ψυχές αποφεύγουν. Ακόμα κι όταν η ζωή είναι μαρτύριο, μην την αφήνεις να σε σκληραίνει"».
Όταν τα ήρεμα βραδάκια μετά τη δουλειά κάθομαι στο λιβάδι, μπροστά στο σπίτι μου, με την αγαπημένη μου ή το παιδί μου και νιώθω την ανάσα της φύσης, τότε ένα αγαπημένο μου τραγούδι ηχεί μέσα μου, TO τραγούδι της ανθρωπότητας και του μέλλοντός της: «Seid umschlungen, Millionen...» Τότε εκλιπαρώ τούτη τη ζωή να διεκδικήσει ια δικαιώματά της και να αλλάξει τις καρδιές των σκληρών Λ φοβισμένων ανθρώπων που εξαπολύουν πολέμους. To κάνουν μόνο και μόνο επειδή η ζωή τούς διαφεύγει. Σφίγγω στην αγκαλιά μου το αγοράκι μου, που μου λέει, «Μπαμπά! Ο ήλιος έφυγε. Πού πήγε ο ήλιος; Θα γυρίσει γρήγορα;» κι εγώ του λέω, «Ναι, αγόρι μου, ο ήλιος θα γυρίσει γρήγορα για να μας φέρει τη γλυκιά ζεστασιά του».

Απόσπασμα από το βιβλίο του Βίλχεμ Ράιχ, Άκου Ανθρωπάκο